۱۳۹۱/۴/۱۸

گرامیداشت سالگرد جنبش دانشجویی ۱۸ تیر




۱۸ تیر ۱۳۷۸، نقطه عطفی در تاریخ جنبش های دانشجویی ایران است که جرقه آن اعتراض به تعطیلی غیر قانونی یک روزنامه بود و در نهایت به خیزشی اجتماعی بدل گشت. جنبشی که با الگوی نافرمانی های مدنی و مبارزه بدور از خشونت، اصل نظام جمهوری اسلامی و دیکتاتوری مذهبی آن را به زیر سوال برد. خیزش دانشجویی ایران، جنبش مستقل و پویای قشر فرهیخته و جوانی با اندیشه های دموکرات و سکولار بود که با فاصله گرفتن از آرمان های اصلاح طلبی دوم خرداد ۱۳۷۶، آغازی شد بر جدایی نهادهای مستقل دانشجویی از نظام مستبد و تمامیت خواه ولایت فقیه. حرکتی که تبلور خواسته ها و آرمان های دانشجویان، روشنفکران و دگراندیشان ایرانی بود؛ به سرعت گسترش یافت و گروه های دیگر جامعه را جذب خود کرد.

برخورد رژیم ولایت فقیه با خواسته های برحق دانشجویان، قلع و قمع شدید وحشیانه آنان بود که به کشته و مجروح شدن شمار زیادی از دانشجویان منجر گشت. بسیاری از دانشجویان به زندان افتادند و شکنجه شدند و پس از آن هم محروم از تحصیل؛ برخی ناچار از ترک وطن بودند و امروز در سنگر مبارزه علیه جمهوری اسلامی و درمیان اپوزیسیون خارج از کشور هستند. سرکوب دانشجویان کوی دانشگاه، جنایتی بود که هیچ گاه از یاد و خاطره مردم ایران پاک نخواهد شد.

ده سال پس از حادثه ۱۸ تیر، جنبش سبز ایران توانست دامنه مبارزات مدنی را از حوزه دانشگاه به سطح جامعه بکشاند و فراگیر شود. دانشجویان که بخش های مختلف جامعه، همچون زنان، کارگران، بازاریان، هنرمندان، فرهنگیان، نظامیان، اقوام و دگراندیشان را نمایندگی می کنند، علیرغم سرکوب نهادهای حکومتی، نقش پررنگی در جنبش کثرات گرای سبز ایفا نمودند و چراغ دار مسیر مبارزات بدور از خشونت بودند.

دانشجویان قهرمان ایران زمین،

دلاوری های شما شیرزنان و دلیرمردان مبارز راه آزادی، شعله های جنبش آزادیخواهانه مردم ایران را فروزان تر نموده و پایه های این نظام مستبد و دانش ستیز را به لرزه انداخته است. در شرایط کنونی کشورمان، شما دانشجویان مبارز می بایست با آگاهی بخشی و ایجاد شبکه های اجتماعی در خانواده، محله و همچنین در کل جامعه، حرکت های اعتراضی آگاهانه ای را سازماندهی نمایید.

همچنین در فضای سرکوب و اختناق حاکم بر کشور، دانشجویان ایرانی برون مرز به منظور رساندن پیام جنبش دانشجویی به جهانیان، با استفاده از فضای حقیقی و مجازی همچون وبلاگ، شبکه های اجتماعی و رسانه های خبری بین المللی، وظیفه سنگینی را بر دوش دارند.

یقین دارم که مبارزات آزادیخواهانه مردم کشورمان در راه دستیابی به حقوق بشر، مدرنیته، رفاه، عدالت اجتماعی، برابری، آزادی، دموکراسی و سکولاریسم، تنها با اتحاد در یک حرکت منسجم و ملی، به ثمر خواهد نشست.

یاد و خاطره کشته شدگان کوی دانشگاه را گرامی می دارم و بر مادران پارک لاله و خانواده های جان باختگان و آسیب دیدگان و زندانیان در بند حاکمیت تمامیت خواه جمهوری اسلامی، که جان و جهان خود را در راه آزادی کشور و آرمان های آزادی خواهانه مردم ایران به خطر انداختند، درود می فرستم.

۱۸ تیر ماه ۱۳۹۱،
رضا پهلوی