۱۳۹۰/۹/۶

عزم ملی برای پایان دادن به خشونت علیه زنان ایران





استبداد مذهبی حاکم بر ایران در طی سی و دوسال گذشته، با نهادینه کردن خشونت در تمام سطوح جامعه و تخریب کلیه ساختار های اجتماعی و فرهنگی، خشونت هدفمندی را بر علیه زنان دلیر کشورمان که نیمی از جمعیت ایران را تشکیل می دهند، سازماندهی کرده است. سرکوب و سلب حقوق و آزادی های اساسی زنان ایران، با تشدید خشونت فردی و اجتماعی بر علیه آنان، از جمله پوشش اجباری، ایجاد شکاف بین زن و مرد، تبعیض در محیط کار، تفکیک جنسیتی در دانشگاه ها، اجرای طرح ها و قوانین غیر انسانی همچون طرح مبارزه با بدحجابی، قوانین مربوط به طلاق، حق چند همسری برای مردان، حضانت فرزند، دیه و ارث هر روز شرایط سخت تری را برای زنان سرزمینمان بوجود می آورد.

مادامی که زنان هنرمند این سرزمین را "بدکاره" می نامند، شادی و زیبایی را گناه می خوانند، امامان جمعه، زنان را موجوداتی "درنده و گزنده" توصیف می کنند، مادران را از عشق ورزیدن به فرزندانشان محروم می کنند، به زنان بعنوان ابزار جنسی نگاه می شود، مادران، زنان و دختران این سرزمین را "جنس دوم" می پندارند، حاکمان، بیشرمانه قربانیان تجاوز های جنسی را بدلیل عدم پوشش اسلامی در حریم خصوصی خود مقصر می شناسند و قوانین مردسالارانه در لابلای باورهای جامعه رخنه می کند، بدینسان خشونت بر علیه زنان در تمام سطوح جامعه نهادینه می شود.

هم میهنانم،

ما زنان و مردان ایرانی باید دست در دست یکدیگر، برای استقرار حقوق بشر و دموکراسی در کشورمان و پایان دادن به تبعیض، نابرابری،  بی عدالتی، خشونت و سرکوب علیه زنان، به پا خیزیم. در فقدان حکومتی مسئول، موثرترین راه ایجاد شبکه های مردمی و اجتماعی بمنظور آگاه سازی، آموزش جمعی و پشتیبانی از قربانیان خشونت است.

مبارزات دلیرانه شیوا نظرآهاری، نسرین ستوده، بهاره هدایت، ژیلا بنی یعقوب، هنگامه شهیدی، زنده یاد هاله سحابی، مهدیه گلرو، شهلا لاهیجی، محبوبه کرمی، نرگس محمدی، فرشته شیرازی، سیمین بهبهانی، تهمینه میلانی، رخشان بنی اعتماد و دیگر شیرزنان سرزمینمان، برای احقاق حقوق اولیه تمامی شهروندان ایران، می بایست چراغ راه مبارزه ما باشد.

ضمن همراهی با همه فعالان و مدافعان حقوق زنان، اعتراض خود را علیه رفتار های ضد انسانی و قرون وسطایی جمهوری اسلامی نسبت به زنان ایران اعلام نموده و هر نوع خشونت پنهان و آشکار، علیه آنان را شدیدا محکوم می نمایم. 

همرزمانم، مبارزه ما برای رسیدن به آزادی و برابری هرچند سخت و دشوار است، اما اطمینان دارم که در آینده ایی نزدیک پیروز خواهد شد. تمام تلاش و کوشش خود را مانند همیشه بکار خواهم بست، در کنار شما با تمام توان، فریاد آزادیخواهی و حق طلبی شما را به گوش جهانیان برسانم.   

زنده باد ایران
رضا پهلوی